BAHARI DOĞURUR KADIN

Dünyayı doğurur kadın aslında.

Varlığını cinsel obje, bulaşıkçı, temizlikçi yaptığınız o muhteşem varlık ansızın baharı getirir.

Büyüktür kadının imtihanı.

Sancıyla doğar, sancıyla sürer bu imtihan.

Sever doğurur, sevilmez doğurur, dünyayı doğurur, güneşi doğurur, gün gelir baharı doğurur.

Her şeyi doğuran kadın, o güzel varlık..

Gün gelir doğduğuna, doğurduğuna pişman olur. Önce parmak uçları eskitilir kadının, gözaltları rengini güneşte yanmışcasına koyulaştırır, saçları kısalır kadının. Bunca acıya karşı susar biraz kadın, kendini bulmak için girdiği yollara çiçekler diker, karnında kelebek, sol göğsünde papatyalar yetiştirir kadın. Koca dünyayı avuç içinde büyütür de o dünya sığdıramaz kalbine kadını. Doğurur kadın, susar kadın ve bir gün ansızın baharı değil kışı getirir ve gider kadın.